بـســم الله الر حـمـن الـر حـیـم
قبل جلسه:
1- گناه و سلب توفیق
2- تنبلی
3- تشکیک در هدف جلسات
4- دلخوری از فردی در جلسه
5- عدم احساس تعلق به جلسه
6- خستگی
حین جلسه:
1- دیر حرکت کردن و دیر رسیدن
2- صحبت دم در جلسه
3- در جلسه مشغول موبایل شدن و عدم دقت حواس
4- صحبت با یکدیگر در جلسه
5- توجه کافی به خرج خود کردن در مراسم سینه یا کف زنی
6- عدم مشارکت فعال در جلسه
7- عدم کمک به نظم جلسه یا اجرای برنامه های آن
بعد از جلسه :
1- عدم رعایت حرمتها در جلسه و شو خی های بی مورد در شب عزا
2- در صورت وجود انتقاد مطالب را به صورت آرام و در خلوت و در همان جلسه حتماً به اعضای اصلی عنوان کردن
3- عدم کمک در هنگام پذیرایی
4- پس از خروج از مجلس ایستادن دم درب و یا شلوغی و سر و صدا
5- عدم ادامه مراقبه تا رسیدن به منزل و عدم خواست بهبودی اخلاقی و روحی
آداب عزاداری :
1-سیاهپوشی :
از نظر فقهی پوشیدن لباس سیاه مکروه است ولی در عزاداری امام حسین(علیه السلام ) وائمه معصومین (علیهم السلام ) استثناء شده است زیرا این کار نشانه حزن و اندوه و نمودار شعائر و حماسه ها است.
2- تسلیت گویی:
اصل تسلیت گفتن در شرایط مصیبت و اندوهی که بر کسی وارد شده در اسلام مستحب است.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) : هرکس مصیبت دیده ای را تسلیت گوید ، پاداشی همانند او دارد.
(سفینةالبحار، ج2، ص188)
. این سنت در بین شیعیان رایج است و با جمله اَعظَمَ اللهُ اُجُورَکُم همدیگر را تسلیت می دهند
3- تعطیلی کار یا دادن نذری در روز شهادت حضرات معصومین(علیهم السلام ) :
به عشق اهل بیت و به حرمت آنان شربت یا صدقه یا اطعامی بین مسلمین پخش کردن و معاملات دنیوی را تعطیل کردن قطعاً با خود حضرات معامله کردن است.
4-تباکی و گریستن:
که در مورد آن چقدر سفارش و ثوابهای بیشماری ائمه طاهرین نقل فرمودند که قطعا هیآتی های عزیز پای منابر بسیار شنیده اند.
5- برگزاری مجالس عزاداری:
امام صادق (علیه السلام) می فرماید : مجلس گرفتن شما را من دوست می دارمخداوند رحمت کند کسی که امر ما را زنده بدارد. (وسایل الشیعه، ج10، ص235)
6-اهمیت به برگزاری واجبات:
برگزاری نماز جماعت در ظهر یا برنامه ی ریزی درست هیأت برای رسیدن عزیان هیأتی به نماز صبح و جلوگیری از صدای زیاد دستگاه صوت مجلس برای همسایه ها مورد توجه قرار گیرد.
7- رعایت اخلاص :
عزاداری را بخاطر رسم و عادت انجام نداده و سعى کنیم این کارها را با نیتى خالص و براى رضاى خدا انجام داده و در خلوص خود نیز صادق باشیم. زیرا کار کوچکى که با نیت خالصانه و صادقانه همراه باشد بهتر از کارهاى زیادى است که خلوص و صداقت در آن نباشد ، حتى اگر چندین هزار برابر باشد
.
و این مطلب بخوبى از عبادتهاى حضرت آدم علیه السّلام و شیطان فهمیده مىشود ، زیرا عبادتهاى چندین هزار ساله شیطان او را از جاودانگى در آتش نجات نداد ولى یک توبه حضرت آدم علیه السّلام باعث بخشش خطا و برگزیدن او شد.در هنگام انجام اعمال نیز باید مواظب باشد که ریاء و دوستىِ ستایش مردم در نیت او وارد نشود.
